Bunu hakettim mi ben?  Her vurduğun tokat, benden neler götürdü.  İnsan içine çıkamaz oldum… çok şey mi istedim senden?  Oğluma iyi bir baba olmanı istedim. Çünkü benim gibi büyümesini istemediğim için bunu senden istedim. Saçımı okşa istedim, arkadaşlarımız geldiğinde birlikte oturup birlikte gülelim istedim, bir garson olarak görünmek istemedim, adımdan ziyade “aşkım” demeni bekledim. Karım demeni, gece oldugunda arkanı dönüp uyumanı degil, bana dönüp kolunda yatırmanı istedim. Biliyormusun sen uyuduktan sonra ayaklarımı ayaklarına dokunduruyorum; uyuyamıyorum sana dokunmadan. Sen, sana sarılmama bile izin vermedin herşey alt üst oldu.

Ben sana dünyalar güzeli bi çocuk verdim. herkesin bin kere maşallah dediği bi cocuk verdim. sen naptın sen bizden daha önemli kıldın herseyi arkadaşların önemliydi senin için ve elinden düşmeyen bira şişen.. sana hep yalvardım nolur uyuma biraz konuşalım diye sen hep yorgundun  anlattığım söylediğm herşey önemsizdi yada yalan sana göre… şimdi yoksun oglumda yok nekadar inkar etsende hayatında bir başkasının oldugunu biliyorum 2 gün önce o telefonu elinden alınca kıyameti kopardın beni bir baska kadın için yerlerde sürdün dövdün kolumu kaldıracak halim bile yok sonra pişman olup aradın ama sen beni kaybettin avazın cıktığı kadar bağırıp beni  kovdun ettiğin küfürlerde babamı gördüm. gidiyorum ben hayatından canım acısada ölsemde sensizlikten gidiyorum hayatından bir dokunuşun belki bir özürün herşeyi düzeltecekti anlamamkta beni ısrar ettin kölen artık gidiyor sana hakkımı helal etmiyorum.