Anladın mı Şimdi

Karşına geçip “beni sev” diye haykırmak geliyor içimden sonra bir engel yüreğim. Yapma diyor, etme, sevmedi seni, sevmeyecek .sonra kendime kızıyorum neden diye ? neden o … sonra cevap veremiyorum kendime ve ağlıyorum elimden gelen tek şey bu. Bende bunu yapıyorum. Sen şimdi neredesin? Kim bilir kimin lesin. Hangi yüreği mesken tuttun kim bilir…  tutamadım içimde senin sevgini söyledim bir anda sana.. farklı hayallerim vardı benim senli hayallerim ama sen hiç sevmedin beni sevmiyorsun değil mi?

Özlemim

Her günüm senle başlıyor ve senle devam ediyor… Seninle de son buluyor. Öyle bir özlem ki; cayır cayır alevler yanıyor içimde bir damla suya hasret… bir damla su sen… özlemek dışında hiç bir şey yok. bu kadar mı imkansız dı ve bu kadar mı zor du aşk…özlemim kavuşursam sana yani kavuştuğumda doya doya aşkım diyeceğim hiç bir sevgi sözcüğünü esirgemeyeceğim senden. Bir tane kelime bile kalmayacak senin için kullanmadığım sevgi dolu… sevgi aşk şefkat dolu dolu içimde …senin için bütün duygularım bütün kelimelerim her şey senin için ve sana amade…bir takıntı mıdır aşk? kim demiş öyle diyorlar…takıntıysa nasıl bir takıntı ölümden daha büyük…sorgulamaktan çok yoruldum sevgilim artık teslim oldum ben bilmiyorum rabbim biliyor herşeyden daha çok hayırlısını o biliyor…özlemim gel artık…çok mu uzak yollar çok mu engel var mesafeler kaderimizde mi?bir sevdayla bu kadar doluyken insan nasıl yaşar nasıl nefes alır senden uzakta…kelimeler öyle sınırlı ki bitanem sensizlik öyle büyük anlatılmaz…hissediyor musun bitanem seni özlediğimi hani birbirimizi hissederdik ya en çok da sen …her halimi hissederdin hastalandığımı, üzüldüğümü, her şeyimi…hissediyor musun şimdi bitanem her şey sen. her yer sen öyle doluyum ki senin dışında her şey yalan…bekliyorum… kaderin saatinin dolmasını bekliyorum…her gün her an biraz daha yaklaşıyorum…sana kavuşmaya gerisi boş olsun varsın hayat anlamsız…sıkıntılar dertler…sen varsın ya ümidim var ya bir gün kavuşmaya dair…olsun her şey olacağına varacak…varacak ve ben kavuşacağım sana inşallah…Allaha inancım kadar büyük inanıyorum buna…bu dünyada olmasa da belki öbür dünyada…

Benliği Geriye Almak

orada bir merdiven var,
her zaman orada
o merdiven masumca
asılı geminin kenarına yakın
aşağı iniyorum…
batığı incelemeye geldim…
verilen hasarı görmeye
ve ortalığa saçılmış hazineleri…

Yaşam Enerjisi Veren Kahve Sohbetleri

İlk karşılaştığımız anda bile sanki kırk yıllık dost gibi kucaklaşmamız diğerlerini nasıl da şaşırtmıştı. gerçi telefonla bir kaç kez konuşmuştuk ancak işle ilgiliydi nihayet. ışık saçan ender insanlar vardır; ruhu, zekası ve de cömertliği ile ben onlardan biriyle tanıştım o gece, bizi buluşturan can dostum bile ikinci planda kaldı yaşam enerjisi veren kahve sohbetlerimizde. ilk beş dakikada bana gizlice zeze sen misin diye sorduğunda hiç şaşırmadım aslında yara izlerimi gördüğüne. fısıldayarak paylaştıklarından tamamen bilmeden bazı şeyleri bildiğini, tamamen görmeden, tek başına egonun sınırları ötesinde sevecen bir kuvvetinin var olduğunu gösteriyordun. kadın kadına konuşmanın güzelliği, gerçeklerin söylendiği, karından güldüğü, daha canlı ve neşeli hissettiği, her şey yoluna girecek duygusuyla eve döndükleri bir karın konuşması töreniydi bu…

Umut

Birini görmeyi çok arzu edipte, görme ihtimalin olmadığını bildiğin anlar vardır örneğin.. Ama yine de içinden yükselen o sese direnemezsin ve bilirsin ki hatta bilinmesini de istersin k;i zaten böyle bir sese tutsak olmamışsa yüreğin aramazsında zaten. ama aramışsan buna ihtiyacın önlenemez bir şekilde varsa ki benim var, o ses sana gel desin. Bir mucize olsun da gel desin…Ama o ses gel demek yerine imkansız diyorsa ve bu sözün etkisini iliklerinde hissedecek kadar üşümüşsen, üşürsün işte………………

Yoksun

Ne cama vuran yağmur damlaları umurumda, ne de yüksek dağların ardında süzülerek batan güneş.. Sen yoksun!!!! Yabancı eller mi sarar bedenini bilmem? Yabancı diller mi söyler türkülerini kara gözlüm?  Birkaç güne kalmaz iyileşir bu yara, yine bahar gelir, ırmaklar akar yine, kuşlar ötüşür penceremde, yine güneş doğar gönlümde diyordum ama olmadı. Ben umudun bittiği yerdeyim. Sen yoksun,çok üşüyorum.. Ankara çok sessiz, Ankara sensiz.

Bilgelik

Dağlarda seyahat eden bilge bir kadın, bir dere kenarında değerli bir taş bulmuştu. Ertesi gün kadın başka bir gezginle karşılaştı. Adamın karnı çok açtı. Bilge kadından yiyecek birşeyler istedi. Kadın ona birşeyler vermek için çantasını açtığında değerli taşı gören adam, kadından onu da kendisine vermesini rica etti. Tereddütsüz: “Olur” dedi kadın. Aç gezgin, talihin nihayet kendisine yaver gittiğini düşünerek, sevinç içinde ayrıldı oradan. Ancak, birkaç gün sonra o civarlara geri geldi ve bilge kadını bularak, taşı kendisine iade etti. “Bana verdiğin taşın ne kadar değerli olduğunun farkındayım” dedi adam. “Ama düşündüm ki, sen de bu taştan daha değerli birşey var. Bu mücevheri verebilmeni mümkün kılan şeyi bana verir misin?”

Sevgilim Beni Anlayabilir misin

Sevgilim sana seni anlatsam, beni anlaya bilir misin? İçimdekı sevda ateşini dindire bilir misin? Ekmek gıbısın su gıbısın desem benı doyura bilir mısın?  Yıkıldıgımda benı toparlayansın desem bana inana bilir mısın? her kavgamızda içimden seni seviyorum dıye haykırıslarımı gözlerimden akan yaslardan anlaya bilir mısın ? hiç bırseyımmız olmasa kuru bir ekmek bır yudum suyla Bir omur boyu yanımda kalabılır mısın? hersey yalan sen tek gerçegim  olur musun?

Herşeyime

Keşke böyle olmasaydı ey yar. Ben sana ne yaptım kı bu kadar üzdün beni… Sevdim, sadece sevdim seni.  Bu muydu seni sevmem? hatamıydı… Ne yapmam gerek, boşvereyim seni.. Herşeyden herkesden kacayım, umursamayım senı, bunu mu ıstıyorsun benden?  Elimden gelen herşeyi yaptım sana ama nedense beni görmek ısteğin gözle görmüyorsun oysaki ben seni canımı verecek kadar cok sevıyordum ..hayat bazen ınsana kumar oynar bende oynadım ama pişti oldum galiba ….kendımi anlatmak ıstedim sana ama boşaymış  .. senın benı anlamak gıbı bır nıyetın yokmuş? Sen bende gormek ıstedkerını gordun..bana aıt olan seylerı degıl …….benı anlamadın yaaa ona yanıyorum ey sevgili? Sen aşkımıza saygı duymadın ki hıçe saydın hep, sadece kendını dusundun. Sen hıç bılmedınki sevgı nedır? Eyyy sevgılı dunyana gerı don yoksa boş yasıyorsun bu hayatta?

İnsan İticiliği

İnsanlar neden böyle anlamıyorum. Neden bu kadar vicdansızlar. Çoğu kalbi yokmuş gibi davranıyor. Niye bu bencillik? Bazıları var ki çok fenalar. Yüzüne gülümseyip arkandan iş çeviriyorlar. Bazen gidip hayırlı işler diyip yüzlerine tüküresim geliyor. Bazı şeyler canımı çok yakıyor. Mesela kime güvendiysem hep yüz üstü kaldım. Kimi sevdiysem gitti. Kime yardım ettiysem hiç karşılığını göremedim. Ama sonra düşünüyorum. Ailesinin sevmediği birini kim sever ki ? Aile her şeydir. Ben hiç sahip olamadan kaybettim malesef ki. Ama hayattalar. Çok acıtıyor. Daha küçüğüm sanırım aklım almıyor çünkü. Ben size babalık yapamadım* der, başkaları için kendini öldürür. Senin gibi abla düşman başına* der, evden kovar ama başkasının ablaları için köpek olur. Sen benim kardeşimsin, can yoldaşımsın* der, arkandan kuyunu kazar. Anneniz kalır geriye sadece. Ama kıyamazsınız annenize. Üzülmesin diye gülücükler büyütürsünüz hep. Çok koyuyor insana. Kimsesizlik bitiriyor beni. İntihar etmek istedim ama yapamadım çünkü arkamda kalan bir anne vardı ve onu üzmek istemem asla. Kimse üzülmesin diye değil mi bu cefalar? Ben yoruldum yaşamaktan, beynimin uyuşmasından. Ruhum ve bedenim bana çok kızgın. Onlara iyi bakamadım. Bende Azrail’e kızgınım. Niye hala gelmedi* diye.