hiç bu kadar zor olmamıştı mektup yazmak, ne desem, nasıl anlatsam duygularımı, yaş almak derler ya, bizim arkadaşlığımız da öyle oldu, sen benim arkadaşımın arkadaşıydın başlangıçta.. herkes gitti sen kaldın bana, iyi ki beni terk etmedin, ben seni terk etsem de sen beni tekrar sana kavuşturdun, ne mutlu bana, sanırım herkesten şanslıyım bu şekilde, bir şekilde sahip olduğum için sana:)) çok değerlisin benim için biliyor musun bunu, bozmak istemem hiç aramızdaki dostluğu..
Yıllardır gittiğim plajda ne komik bir şekilde tanıştık seninle. Henüz bir kaç ay önce, genç bir çocuk nasılda kur yapmıştı sana, sonra devamı da geldi aslında, İsmail abi mesela:)) bazı kadınlar için derler ya aurası var, genç yaşlı demeden çekiyor kendine, sanırım sen onlardansın sevgili plaj arkadaşım. kadınlık üstüne belki de senden öğreneceğim çok şey var, bu sebepten mi acep karşılaştık seninle. her ne sebep olursa olsun, iyi ki de o gün başladık laflamaya o koca sahildeki onca milletten insan arasında. Başlangıçta havadan sudan sohbetlerimiz, çevredeki enteresan tipler ve onların belirgin davranışlarını keşfetmek ne kadar keyifliydi. muhteşem deniz manzaralı terasında yaşam savası veren dev kaktüsler eşliğinde akşam olunca ay ışığı altında geçen derin sohbetler. şen kahkahaların eşliğinde çektiğin fotoğraflarım, aynı kareyi defalarca alabilme sabrın, hatta pazen modasını dünyaya tanıtmadaki gösterdiğin azim ve kumsalda bu amaçla yuvarlanmaların.. bu satırları yazarken hala gülümsememi sağlayan neşeli günlerimiz için çok teşekkür ederim. seninle vakit geçirmek terapi oldu bana, güvenle birbirimizle paylaştık, dertleştik, en özel anılarımızı, kaygılarımızı, sanırım bunlar taşıdı bizi arkadaşlıktan dostluğa… yüzü güzel, gönlü güzel arkadaşım, dilerim yakında dileklerimizle birlikte buluşuruz seninle:))
Sen aşktın.. Senden once hıc gulmezdım ne dıslerım gozukurdu gulerken… Ne gonlum kıpırdardı… Kalbım varmıs dedım senden sonra… Lımandın benım ıcın… Gece elını tutmadan uyuyamadıgımı bılemedın mi… Hersey guzelken bı ınat ugruna herseyı yıkmaya degdın mı…
Bugün bayramın ikinci günü. Hala bayramın kırıklığını atamadım üzerimden. Bakıyorum etrafıma bayramı yaşayan, sevdikleriyle mutlu olan insanlar. Huzuru bulanlar. Kendime bakarak eksikliğimi hissediyorum. Utanıyorum kendimden. Oturuyorum öyle 4 duvar arasında. Ne gelenim var ne de gidenim. Her zamanki yalnızlık daha ağır basıyor bayramlarda. Etrafımdakiler el üstünde tutulurken ben el gibi oluyorum çoğu zaman. Her bayram yalnızlığımı daha çok vuruyor yüzüme.Her gelişinde beni benden kopartarak gidiyor. Bu düşünceler beynimde dolanırken aklıma hiç bayram yaşayamamış olduğum geliyor. Hüzünleniyorum tekrar. Eksik geçmişim dilleniyor aniden. Kızıyorum kendime niye bu kadar dert ettim diye. Kızıyorum umutlarıma her bayram yeşerdiler diye. Ayaküstü biraz daha üzüyor bayram. Zorlansamda alıştım soğuk bayramlara.
Bir on yıl oldu sanırım tanışmamız, her türlü lüzumsuz detayı hatırlayan ben, uzun süre görmediğimde fiziksel olarak bile eksikliğinizi hissettiğim, benim için her biriniz ayrı ayrı çok özel, değerli olan sizlerin hiç birinizle tanıştığım anı hatırlayamıyorum. Ne acı.. sıradan olmamalıydı oysa her birinizle de tanışmamız, birlikte geçirdiğimiz hiçbir an sıradan olmadı çünkü..
Kıvırcığım diyeceğim sana buradan, içimizdeki sanatçı, seni sahnede izlerken nasıl gurur duyuyorum, sanırım diğer kızlar da benimle aynı duyguları yaşıyor, arada göz göze geldiğimizde hissediyorum. Ancak tiyatro yapmasaydın da benim için daha az değerli olmazdın. Düğün gününde o telaş arasında hadi nerde kaldın diye beni aradığında hafta sonu için olimposa kaçtım, düğünü unuttum deyiverdiğimde bana hiç kızmadın. Affediciliğin, duyarlılığın, fedakarlığın, sevgi dolu yüreğin, neşe dolu hallerini çok seviyorum. Hektoru da unutmamak lazım, ona da bayılıyorum. Kıvırcığım nedense hepimiz bir aradayken neden işlerin çoğunu hep ikimiz yapıyoruz diye de düşünmeden edemiyorum:))
Lepiska saçlı prensesimizsin. Narin nazenin, duru güzelliğin ve zarafetinle tüm fotoğraflarda ışık saçan canım arkadaşım. Çektiğin fotolar da senin derin zevkini ve duyarlı bakışını yansıtıyor. Seninle ayna uygulamasında karşılıklı çalışmıştık, nasıl da etkilenmiştim, aynı duyguları yaşamıştık, yıllardır o uygulamayı yaptırıyorum, ikimiz kadar başarılı olan bir ikiliye rastlamadım. Senin tavsiye ettiğin kitapları hep çok sevdim. Meslektaş olmamız bizi iş ortamında da kesiştirdi hep, senin bunda katkın büyük oldu, umarım yaklaşık bir yıldır uğraştığımız projeyi alırsın da o kadar çabamız sonuçlanır.))
Felsefenin anası, hazinenin baş koruyucusu, kendi gözü gibi yakıştırdığı lensleriyle bütünleşmiş bi tanecik arkadaşım benim. Efeleri seninle tanıdım can arkadaşım. Dobralığın sınırlarını zorladığın ada maceramızı unutmak ne mümkün; kaldığımız motelin sahibine, sokağın adı mehtap, pansiyonun adı mehtap, köpeğin adı mehtap, sizin de adınız mehtap mı dediğin an ben bile söyleyecek söz bulamadım.. Hepimizin ortak özelliği olan deniz sevdana rağmen aşkın için Ankara’ya yerleştin, bizi davet ettin unutma sakın geliyoruz yakında. Çok dindar olmadığını, ancak yine de benim için ettiğin duaları hissedebiliyorum, nadiren de rüyamda seni görüyorum, ancak yüz yüze görmeye benzemiyor tabii))
Bıcırık diyeceğim ama artık büyüdün, okuldu şuydu buydu derken, yıllardır aramızda yoktun, tekrar hoş geldin, neşe getirdin. Kızlarrr hadi şunu yapalım, hadi bunu yapalım diye bizleri toparladığında organizasyon işlerinde başarılı olacağını anlamalıydık. Hep gülen yüzün, afacan hallerinle her an bir muzırlık yapacak gibisin. Yeni evli çiftin evine gelip de her şeyi tepetaklak ettiğimiz gün yine de hiç renk vermediniz ya bizden tam not aldınız, kırdığım cam süsü buldum, artık anahtarlığı kıran düşünsün))
Beyoğlunun arka sokaklarında sokak ortası toast partisinden, saunada yapılan meditasyona kadar geçirdiğimiz her an çok özel. Sırf birlikte olabilmek için kaç kez yüzlerce kilometre yol katettik. . İşimle ilgili gelişim sağlamak amacıyla gittiğim drama benim hayatıma sizleri kattı, ne mutlu bana. Hepiniz tek tek ve bizi birlikte çok seviyorum))