Acı Mı Dedin Kanıyorum İşte

En değerlim,
Sana öyle ihtiyacım var ki anlatamam… Hayatım sonunu tahmin bile edemediğim çıkmazda çırpınıp duruyor. Yazarak anlatabiliyorum ancak derdimi… Doğrusunu istersen son yıllarda beni rahatlatan tek şey bu. İlk kez maddiyat benim hayatımda bu kadar ön plana çıktı…ilk kez maddiyat için ağladım. Ben mi değiştim yoksa hayat şartlarımı ? Bilmiyorum… Ve şu an en büyük sıkıntım bir hafta içinde harç parasını nasıl yatıra bileceğim. Babama söylesem bütün sorun çözülecek ama ben onun hayatında hep sorun olmaktan yoruldum . Saçlarında ak ,omuzlarında yük ,sigarasına duman olmaktan çok yoruldum… İş bulsam bir hafta içinde kimsenin o kadar ücret vermeyeceğini biliyorum. Kimseden de isteyemem… Zormuş hayat ve sanki inadına daha zor…Sana maddi manevi o kadar ihtiyacım var ki anlatamam. Çok yoruldum koşup düşmekten, sabredip sonunu görememekten.. Geçenlerde babam eve güvercin getirdi. Yaralı değil ama sanki hasta gibi…Yemini yemedi, su verdim içmedi. Sanki yaşamaktan ümidini kesmiş gibiydi…Tıpkı benim     gibi. Sonra ölümü düşündüm. kefeni , sevdiklerimin çığlıkları, sevmediklerimin ardımdan söyleyeceği sözler… Sonra döndüm yüreğime dedim ki sen böyle bir ölümü hak ettin mi ?

Ahmedimm

Vazgeçtim yürekten gülüşlerimden, vazgeçtim sevdiğim senden.  Başka türlü de olmadı zaten bir mevsimlik aşkımıza yeter mi bir ömürlük matem…
Gidişinden sonra bir daha toparlayamadım. Bazen sıcak bir ekmek kokusuyla hatırlıyorum seni, içimi acıtıyor. Ben seni hala çok seviyorum Ahmedim ..Atamadım yüreğimden seni. Çabalıyorum bazen çamur içinde bazen de yemyeşil cennet bahçelerinde. Sarayda olsa anlamsız her yer … Alıştım diyorum sensizliğe alışabilmek için..ben bu cehenneme alışamadım Ahmedimm. Özledim  alnım secdede aşk ile yandığım günleri.. Ben sensiz daha farklı olamadım ..olmadı beceremedimm.. seni görünce şimdi canım yandı .. gördün mü o tertemiz yürek sensiz ne hale geldi..Su yetmiyor temizlemeye ömrümü,getirmiyor hiçbiri o gül kokulu bembeyaz tertemiz güzel kızı.. beyaz gülün soldu Ahmedim alyazmalın öldü Ahmedimm.. Ne olur bitsin gel kurtar bu cehennemden ben bu cehennemi sevemedim..canım çok yanıyor ne olur kurtar. gücüm kalmadı daha fazla çirkinleşmeden hayatım ne olur tut ellerimi gül yüzlü Ahmedim seni çok özledimmm çok özledim

Hapisteki Kocama

Sen…gözünü dahi kirpmadan arkanda kalanı düşünmeden giden, beni yerle bir eden sen….ne zaman anlayacaktın sevgimi, ne zaman farkina varacaktin bu 8 senelik karinin sana hala ilk günkü gibi askinin.seni bekledim ben sadece seni. Bir gün gelirsin umuduyla,bekledim. seni cok sevdim. Benim gözüm senden baskasini görmedi. Senin gozunse  benden başka herkesi gördü. çok cabaladin.ve öldürdün iste bendeki seni. mahvettin. Kalmadi gücüm.seni seviyorum yalanina bile inandiramiyorum artik kendimi. bitti bitirdim.benide…kendinide…

Yitirilenler

Satırlarımda yine senle başlayan cümleler.. İçimde ki aşk gibi, bu sözlerde şimdi sahipsiz. Sen miydin bizi bitiren, ben mi yoksa? biz miydik bizi bitiren.. Bir suçlu bulmak şimdi ne kadar da zor geliyor. Oysa biz eskiden çok masumduk. Her şeyden önce birbirimize deli gibi aşıktık. Yoksa bu delilik miydi bizi bitiren ? Kim bilebilir ki bunu.. Şimdi bizden geriye kalan kırık bir kalp ,eskimiş  hatıralar ve küllenmiş bir aşk…