Beni sevmediğin belliydi zaten. Ne zaman zor anlarım olur ortalıkta olmazdın. Arkama dönmeye korkardım. Bilirdim ki dönsem yoksun. Hafif maddeler gibi sözlerinde hafifti. Ruhuma dokunmaz, suratıma çarpmadan geçip giderdi.

Beni sevmediğin belliydi zaten. Ruhsuz sevişmelerimizde yalancı mutlulukların bana bir cenazeye dokunuş hissini yaşatırdı. ürperirdim ama bende bu oyunu oynardım. Söylesene ne zaman bana bir kez olsun yürekten ve ruhtan dokundun.?
Beni sevmediğin belliydi zaten. Yokluğumda daha mutluydun. Uzaktan titrek bir ses duymadı kulaklarım. Varlığımı yok edercesine bir düşman gibi saldırdığın günlerden de beni sevmediğin belliydi zaten… o yüzden sibel can da diyor ya
Bu ayrılık bana sürpriz olmadı,
Bir gün gideceğin belliydi zaten.
Ardımdan gözlerin yaşla dolmadı
Beni sevmediğin belliydi zaten.