Bir tanem  senin için her yeni güne yeni bir mektup yazicam dun sevgililer günüydü aldigin orkide şuan evimin en guzel köşesinde kaldiki bana yoldan geçerken yerden yoncada koparip versen yine ben onu en nadide cicekmis gibi özenle korur kurutur saklardim. Biliyorum şuan en zor olan çok yakinken uzak olmak. Sen buna korkaklik çaresizlik derken ben buna yeterince beyninde yureginde oturmaması diyorum. Çünkü aşkta mantik yoktur. Kalbinle konuşur yureginle hareket eder sonuclarini dusunmezsin. Birdaha dünyaya gelme sansimiz yok bizler yıllarca bize yüklenen rollerde yasiyoruz. Filancanin kizi oğlu yada kardeşi veya annesi babası ne zaman ben olabildik ne zaman sadece kendimiz istediğimiz için kontrolü birakip akisinda yasadik hayati hic bir zaman hep mükemmeli oynadik oynuyoruz. Mutlu olabilmek için önce ben olabilmek sonra biz diyebilmek gerekir. Sihirli kelime bu aslında biz …

Ben seni tanımadan önce doğrularıyla ve olmazsa olmazlarıyla yasayan asla kimseye ikinci şansı vermeyen etrafında sürekli birileri olan kalbini kilitleyip anahtarını sonsuzluğa atmış biriydim. Hayatim nasil yaptin bilmiyorum belki de Rabbimin mucizesi bu yuregimi hic tanimadigim bir duyguyla ısıttı. Seninle gülüp senle ağlamaya senle yiyip senle doymaya herşeyden önemlisi seninle nefes almaya basladim. Koşulsuz almadan vermeyi öğrendim. Ellerimin yüreğim gibi ısınabildigini. Güvensizlik duvarımın yıkılışını izledim. Seninle yıldızların altında hayali evimizde yasadim. Askim seni çok seviyorum. Sen benim olumsuz ruh esimsin. Yanımda olsan da olmasan da bir ömur boyu beraber olsak da olmasak da ayrı dünyalara kader bizi savursa da bu can bu bedende olduğu surece daima yüreğimdeki tahtın baki kalacak. İyiki varsin birtanem.İyi ki tanımışım seni.