Nasıl , nereden başlasam bilemiyorum…Çok uzun zaman geçti aradan. Koskoca 10 yıl seninle aynı sınıftaydık,  sırf senin nasıl biri olduğunu anlamak, denemek için en yakın arkadaşıma baskı yaparak teklif ettirmiştim hatırlıyormusun ? Sende hayır ben okumaya geldim buraya diyip kibarca reddetmiştin 🙂 O zaman dedim ki tamam bu iş. O çakıl gözlerin hayattan alıp başka dünyalara soktu beni, o gün bugündür araftayım. Haklısın üzdümde seni, sana inat olsun diye azdaha evleniyordum da, ama senin gibi sevemediğimi fark ettim ve kimseyi üzmeye hakkım olmadığını düşündüm ve yolları ayırdım. Şimdi evli çocuğu var. Allah mesud etsin ama, aradan onca yıl geçti , olaylar yaşandı ama hep aklımdaydın. O gülüşün, başını omzuna düşürüp gülüşün , o gözlerin , ses tonun hiç çıkmadı aklımdan. Senin bu arada görüştüklerinde oldu tabi en doğal hakkın hep uzaktan seyrettim arkadaşlarıma sordurdum ama gelip ‘Seni Seviyorum’ diyemedim. Cesaret edemedim çekindim. Sen beni arkadaş gibi görüyorsun farkındayım ama olmuyo bee artık yapamıyorum. Yastığa sarılmak yetmiyor artık. 10 sene geçti üzerinden ama saçının teline dokunmadan, elini tutmadan da bi insan karşılıksız sevebiliyormuş sadece kitaplarda ve filmlerde değilmiş gerçek hayattada oluyormuş ve ben bunu yaşıyorum senelerdir. Sen kabul etmesende ben yine acımı içime atar aynı senelerdir sevdiğim gibi sevmeye devam ederim. Evlensen dahi benim için değişmeyeceksin. Allah geçim versin tabi de ayrılsan dahi herzaman kapım açık sana ve hertürlü kabulümsün az değil be hasretlik 10 sene geçti üzerinden. Hani diyorlar ya Deli Gibi Seviyorum diye ben öyle ‘deli gibi’ falan sevmiyorum adam gibi seviyorum. İşten eve geldiğimde kapımı sen aç , hatta sen açma, ben açarım ama eve senin kokun sinmiş olması bile bana yeter….gerekirse bi 10 yıl daha hatta daha fazlada beklerim ben seni saplantı falan değil benimkisi o gül yüzüne hasretlik be sevdiğim