“Bismillah” Bu başlığımız sevdiğim. Sen yanımda uyurken sana mektup yazmaya bismillah.. Son mektubumu şimdi okudum,ne çok şey yaşamışız iki mektup arasında… Sen yanımdasın şimdi mesela ,o gelmeyecek gibi duran 1 gün çoktan geçmiş.Seni bana getirmiş ama bizden bir parçayı alıııp gitmiş.Doğmayacak bir evlada ne de çok emek verdik,ne çok sevdik,ona isimler aradık ve bu isimler üzerinden bile kavga ettik. Ben kendime bile çaktırmadan annelik hayalleri kurarken bir anda anne oluverdim. Hiç hazır değildim buna ama misafirimiz çabuk gitti. Keşke hiç gitmeseydi ona da mektubum vardı okuyamadım,okuyamayacağım. O minikkalbi ömrümce unutmayacağım… Boğazım düğümlendi,soğudu bedenim. Yorganın battaniyenin faydası yok.Neyse buna da şükür,Allah sana anneme babama kardeşlerime sağlık versin ve tabi bana da. Çevremde sevdiğini kaybeden çok kişi oldu. Ahmetin nişanlısı düğüne 3 gün kala öldü,Tevfik abi de çok acılar çekip öyle gitti ve daha nicesi şu fani dünyaya veda etti. Ben daha hiç görmediğm ama 2 ayımı verdiğim bebeğimi kaybettim,bu da çok acı ama öbürleri kadar değil. Ha bu arada annelik babalıktan çook farklı…Hayat çok kısa sevdiğim,bir mektup arası bazen sevdiklerimizi getirirken bazen onları bizden alıp götürüyor.Üzme artık beni bırakalım şu tartışmaları,sonra sen üzülürsün.Keşke yaşasaydı da kavga etseydik dersin.Ninem diyo ya eşler arasındaki kavga eşleri birleştirir,bize bu kadar yakınlık fazla sonra tadından yenmiyo bu sevda;) Kadirim Saat 2yi geçmiş yarın Ankaraya gidecez inşAllah. Gerçi 5 saat kaldı uyumasam mı diye düşünüyorum ama ben yine de yatayım.Seni seviyorum,sana sahip olmayı seviyorum,yanında uyumayı,sana sarılmayı hatta horlamanı bile seviyorum. Sesini uyurken bile duymak güzel,ben duyup göremeyene nefes alamayana kadar sen hep yanımda ol ve mezarda ve öbür dünyada.Bugün bana kaybetmekle kurtulmanın farkını anlatmıştın ya.”Sen beni hiç kaybetme,ben de senden hiç kurtulamayayım inşAllah.