Acı Mı Dedin Kanıyorum İşte

En değerlim,
Sana öyle ihtiyacım var ki anlatamam… Hayatım sonunu tahmin bile edemediğim çıkmazda çırpınıp duruyor. Yazarak anlatabiliyorum ancak derdimi… Doğrusunu istersen son yıllarda beni rahatlatan tek şey bu. İlk kez maddiyat benim hayatımda bu kadar ön plana çıktı…ilk kez maddiyat için ağladım. Ben mi değiştim yoksa hayat şartlarımı ? Bilmiyorum… Ve şu an en büyük sıkıntım bir hafta içinde harç parasını nasıl yatıra bileceğim. Babama söylesem bütün sorun çözülecek ama ben onun hayatında hep sorun olmaktan yoruldum . Saçlarında ak ,omuzlarında yük ,sigarasına duman olmaktan çok yoruldum… İş bulsam bir hafta içinde kimsenin o kadar ücret vermeyeceğini biliyorum. Kimseden de isteyemem… Zormuş hayat ve sanki inadına daha zor…Sana maddi manevi o kadar ihtiyacım var ki anlatamam. Çok yoruldum koşup düşmekten, sabredip sonunu görememekten.. Geçenlerde babam eve güvercin getirdi. Yaralı değil ama sanki hasta gibi…Yemini yemedi, su verdim içmedi. Sanki yaşamaktan ümidini kesmiş gibiydi…Tıpkı benim     gibi. Sonra ölümü düşündüm. kefeni , sevdiklerimin çığlıkları, sevmediklerimin ardımdan söyleyeceği sözler… Sonra döndüm yüreğime dedim ki sen böyle bir ölümü hak ettin mi ?