Artık Şaşıramıyorum

Hiç üzülme!

Suskunluğa yemin etmiş geceler, uğruna canımızı bile feda ettiğimiz dostluklar gün gelir nankör çıkabilir. Yaşamayı arzuladıkları bir kaç dakikalık zevk uğruna bizleri bırakıp gidebilirler.. Her şeyi unutmak mümkün belkide ama gel gör ki kalleşlikler kolay kolay unutulmuyor. Başına gelenlere şaşırmam gerekirdi ama şaşıramıyorum. çünkü onları anlayamıyorum.

Hepimizin sorunu karmaşıklaşan dünyada anlaşılamamak. Bazı şeylere ulaşmak o kadar kolayken biz daha kendimize bile erişemeden hayat bitiveriyor,ne acı değil mi.
Yaşamanın, helede insanca yaşamanın bir bedeli var. Her şeyin olduğu gibi. Bir şeyleri yaşamak için bende hep gerçekçi düşündüm. hemde her zaman. peki ne oldu dersin? sonuç kocaman bir hiçti. Evet,az inciniyor ve gerekirse incineceğime incitmek icin kendimi koruyordum ama onlar gibi yoğun,sorgusuz sualsiz de hissetmiyordum kendimi. Onlar ki acı çekiyor, üzüluyor,ağlıyorlardı ama yinede onlardı, benden cok sevinen ve mutlulugu elde eden.
Artık insanların sadece benim için önemli olanlarıyla,onlarin duygu ve düşünceleriyle ilgileniyorum. artik biliyorum ki ilişkilerin olağan hali zarar görmek ve bu doğal olan ve hatta hatta belki de aldığımız bu yaralar bizi büyüten, geliştiren ve olgunlaştıran.işte bu yüzden nasıl sonuçlanırsa sonuçlansın eger o insana değer vermişsem onun bana mutlaka kattığı birşeyler olduguna inanıyor ve üzülsem de bu şekilde polyanacılık yapıyorum.
Bulunduğumuz ortamlar ve şartlar neler getiriyor vede getirecek, yada götürür bilemeyiz. Ancak yaşanmadan verilen kararlar ,şartlı düşünceler, mantıklar sonucudur ki biz hepimiz kocaman bir kalabalığın içinde kendi yalnızlığımızı yaşayıp gidiyoruz.
Herşeye rağmen eğer yaşıyorsak, varsak ve daha da bu dünyada varolacaksak bunlara katlanmayı ve bu konularda duyarsızlaşmayı da keşfetmeliyiz ki yaşayabilelim…Yoksa hayat olduğundan da zor gelir insana….
hoporlerden sezen aksunun “firuze” si çalıyor.. çok sevdigim bir parçadır. “herşeyin bedeli var güzelliğinde” diyor…gözlerimin önünden tüten sigara dumanım ve içimdeki umutsuzluğu savuran hovardaca umut rüzgarları….herşeye rağmen gülümsüyorum hayata ve inadına yaşamaya….

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *