Bayramsızlık

Bugün bayramın ikinci günü. Hala bayramın kırıklığını atamadım üzerimden. Bakıyorum etrafıma bayramı yaşayan, sevdikleriyle mutlu olan insanlar. Huzuru bulanlar. Kendime bakarak eksikliğimi hissediyorum. Utanıyorum kendimden. Oturuyorum öyle 4 duvar arasında. Ne gelenim var ne de gidenim. Her zamanki yalnızlık daha ağır basıyor bayramlarda. Etrafımdakiler el üstünde tutulurken ben el gibi oluyorum çoğu zaman. Her bayram yalnızlığımı daha çok vuruyor yüzüme.Her gelişinde beni benden kopartarak gidiyor. Bu düşünceler beynimde dolanırken aklıma hiç bayram yaşayamamış olduğum geliyor. Hüzünleniyorum tekrar. Eksik geçmişim dilleniyor aniden. Kızıyorum kendime niye bu kadar dert ettim diye. Kızıyorum umutlarıma her bayram yeşerdiler diye. Ayaküstü biraz daha üzüyor bayram. Zorlansamda alıştım soğuk bayramlara.

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *