Beni Böyle Havalarda Terketme

Beni böyle havalarda terketme… Böyle havalar; sensin. Böyle havalar benim. Böyle havalar ikimiz…Karın uçuştuğu, rüzgarın savurduğu, bu şehrin beyazdan bir afet yeri olduğu günler…Başkalarına dert. Bize bayram…Ver elini hadi, uzanalım Bebek’e kahve içmeye.Yürürüz belki sonra becerebilirsek eğer, rüzgar ve tipiye inat. Kar taneleri kirpiklerimde,senin saçların hepten beyaza bürünmüş. Yüreğim hafif, yüreğim uçan balon. Gökyüzündeyim, bir Dilek fenerinin içinde. Uçuyorum umarsız. Kaybolacağımı bilmek bile korkutmuyor beni. Yanımda ol yeter.Tutuyorum elini sımsıkı, buza kesmiş parmakların bana sıcak. Elimizde bir kahve dükkanından alınma kağıttan sıcak çikolata bardakları. Dilimde sıcak çikolatanın tadı, gözlerimde yansıyan karın şavkı, içime akan- eline elma şekeri verilmiş çocuk bakışlı güzel gözlerin- Beni böyle havalarda terketme n’olur. Bu havalar bizim.. Bu dünya böyle havalarda bizim ancak, böyle zamansız- hesapsız-yarınsız, kar eceleriyle arkadaş olmuşuz mutluyuz. Alis bile Harikalar Diyarından bak, el sallıyor bize… Öyle bir hava ki bugün, herşey mümkün, sen hayal et yeter. Yanındayım bak. Zihninden geçen bir harf, bir isim kadar yakınım sana, adımı çağır, yanındayim bak. Kar yağmış, sulh olmuş, kalabalıklar kaybolmuş. Bu şehir sana- bana- aşka tanık. Karda bıraktığımız ayak izlerimiz bizden razı, peşimizdeler gizliden… Ayrılığı başka bir mevsime, başka bir yıla bırak. Mesela 2099a bırak. Beni böyle havalarda terketme n’olur!

* Çok Bilen Kadın