Bilemezsin Benim İçin Ne Kadar Önemli Olduğunu

Evde oturmaktan canımızın sıkıldığı o uzun gecelerden birinde ev arkadaşımla başladık hayal kurmaya, “ikimizin de erkek arkadaşı olsa, onlar da bizim gibi ev arkadaşı olsa, şöyle yakışıklı olsalar, böyle zengin olsalar, hem de çok iyi yürekli olsalar, şu olsa bu olsa..,” amann dedik sonra zengin olmasa da olur, yakışıklı olmasa da olur, sadece iyi yürekli olsa yeter…ama dedim ben öyle aramayalım, onlar kapıya gelsin, şimdi dedim kapı çalsa ve bir baksak sevgililerimiz gelmiş, biz böyle sohbete dalmışken birden kapı çaldı, nasıl yerimizden zıplamıştık dün gibi hatırlıyorum, ben seslendim “kim o?”, tedirgin bi ses ev arkadaşımın ismini söyledi, hadi dedim gülerek seninki geldi bile. arkadaşım gül kapıdan içeri kocaman bir kitapla girdi, “sınıf arkadaşım metin, yaz başında sözlüğüm onda kalmıştı, onu getirmiş” dedi. Gül dedim, bu asıl bir tesadüf,  saçmalama zeze dedi, sen de iyice kaptırdın bu hayale. bir üst sokakta oturuyorlarmış, okulda karşılaştıklarında adresimizi vermiş ve kitabı getirmiş. Birkaç gün sonra yine kapı çaldı, siz geldiniz, üç ev arkadaşı, yine gündüz planlamışsınız, ancak benim haberim yok. çay ikramı ve okul, dersler derken ev sahibimizin kalk borusu çalana kadar sohbet devam etti. Nasılda zor açılmıştın bana, arkadaşlarımıza ya kabul etmezse arkadaşlığımızda bozulsun istemiyorum demiştin, tamam diye haber yolladığım halde bir türlü açılamamıştın, ikimiz karşılıklı oturmuştuk, bir türlü konuşamamıştın, kızarmış, bozarmış ve nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum demiştin, baktım olmayacak yanına oturmuştum, hadi metin söyle de kurtul demiştim gülerek, elimi tutmuştun, hayatım boyunca yaşayacağım en romantik anın o anlar olduğunu o zaman bilemiyordum tabi.. ne kadar masum bir aşktı bizimkisi ve el ele karlarda kilometrelerce yürürdük, bana gitar çalardın, mumlar yakar ve yemekler hazırlardın.. korktum ve senden kaçtım, nasılsa o bitirecek ve ben bunun acısıyla yaşayamam diye bitiren ben olmak istedim. Hiç unutmadım seni, hep haber aldım senden, evlendiğini duydum, çok gözyaşı döktüm, ama dua ettim yine de mutlu ol diye, bir kızın oldu, ayrıldın, dua ettim, iyi ol, mutlu ol diye, her biten ilişkimde dedim ki kendime ah aldın sen, müstahaktır sana diye, halbuki belki de sen beni hiç hatırlamıyorsundur bile, benim için ne kadar önemli olduğunu bilemeyeceksin ve seni hala çok ama çok sevdiğimi.