Canım Babam Öncelikle seni çok seviyorum bunu bilmeni istiyorum. Sen benim sadece babam değil aynı zamanda hem doktorum hem avukatım hem arkadaşım herşeyimsin. Benim için yaptığın fedakarlıkları saymakla bitiremem. Bana hayatıma yön veren çok şey öğrettin. Ben hep seni örnek aldım. Dinimizi tarihimizi geleneklerimizi göreneklerimizi senin sayende öğrendim. Bunları tabiki sadece senden değil benim canımın içi olan annemden de öğrendim. Siz birlikte yetiştirdiniz beni ve diğer dört kardeşimi de.. Babacığım, seni kelimelerle anlatmam çok zor ama seni yedi başlık altında anlatmaya çalışabilirim:
Babacığım sen AKARSU gibisin; bize karşı her zaman cömert oldun. Hepimize hiç bir karşılık beklemeden hep yardımcı olursun. Ve sadece bize karşı değil çevrendeki tüm insanlara karşı böylesin özellikle de sevgin konusunda bir akarsu kadar cömertsin..
Babacığım sen bize olan şefkat ve merhametinde GÜNEŞ gibisin. Bize de hep merhametli olmamızı öğütledin.
Babacığım sen bazen de GECE kadar sessiz ve karanlıktın özellikle insanların kusurlarını örtme konusunda. İnsanlar hakkında değil olaylar hakkında konuşmayı biz senden öğrendik..
Babacığım sen o kadar olgun bir insansın ki hiddet ve asabiyette tıpkı bir ÖLÜ gibisin. Her zaman esprili olmaya çalışırsın. Sinirlendiğinde ise kendini o çok sevdiğin sazına verirsin. Onunla dinginleşir sakinlersin kimsenin kalbini kırmamış olursun bu sayede..
Babacığım senin alçakgönüllülüğüne her zaman hayran kalmışımdır tıpkı TOPRAK gibi tevazu sahibisin..
Babacığım hoşgörün de tıpkı yanağındaki o tatlı derin gamzen kadar mükemmel olan bir DENİZ kadar uçsuz bucaksız..Ve Babacığım sen hep YA OLDUĞUN GİBİ GÖRÜNDÜN YADA GÖRÜNDÜĞÜN GİBİ OLDUN ! Sana ve canım anneme sonsuz Teşekkür ederim beni Hz. Muhammed(sav) ‘in yolunda Atatürk’ün ilkelerine uyarak devletini milletini seven Mevlana gibi büyüklerimizi örnek alan bir Müslüman Türk evladı olarak yetistirdiğiniz için..

Canım Annem Canım  Babam  Siz  Beni  Yetiştirdiniz. Her  Gün  Bana  Kıyafet  Ve  Elbise  Aldınız  Ve  Çok  Teşekkür  Ederim. Beni  Okuttunuz  Liselere    Ve  Üniversitelere  Gönderdiniz. Çok  Teşekkür  Ederim  Anneciğim   Ve   Babacığım.

Hepsi senin yüzünden baba sana baba demek bile içimden gelmiyor, belkide ben şuan senin yüzünden doğmamış çocuklarımı babasız bırakıyorum sevdiğim adama bi türlü güvenemiyorum hep gider diye korkuyorum hayatımı düzene bi türlü sokamıyorum öyle bi mahfettin ki ailemizi ne kadar çırpınsakta toparlanamıyoruz 7 yıl önce bırakıp gittiğin o yuva hala soğuk baba keşke gitmeseydin biraz daha sevseydin, ilgilenseydin annem senden sonra çok yoruldu baba çok üzüldü , çok yıprandı ama hep savaştı bizim için bi an olsun vazgecmedi bizi sevmekten.Bazen huzur buldugum o kokunu bile unutuyorum baba avcunun içini öperdim hep huzur bulurdum orda ama gittin baba şimdi sevdiğim adamında hep avcunun içini öpüyorum korkuyorum baba senin gibi ansızın bırakıp gider diye korkuyorum güvenemiyorum yıllar önce sen giderken güvenimide götürdün baba. Sen gittikten sonra terasta hep oturdugun köşe koltuga oturdum tam bi ay yemeden içmeden seni bekledim okula gitmek istemediğim günler annem çok agladı ama ben gitmedim baba seni bekledim hep gelirsin sandım beni seversin sandım ama sen gelmedin baba hiç sevmedin beni.

İnsanlar neden böyle anlamıyorum. Neden bu kadar vicdansızlar. Çoğu kalbi yokmuş gibi davranıyor. Niye bu bencillik? Bazıları var ki çok fenalar. Yüzüne gülümseyip arkandan iş çeviriyorlar. Bazen gidip hayırlı işler diyip yüzlerine tüküresim geliyor. Bazı şeyler canımı çok yakıyor. Mesela kime güvendiysem hep yüz üstü kaldım. Kimi sevdiysem gitti. Kime yardım ettiysem hiç karşılığını göremedim. Ama sonra düşünüyorum. Ailesinin sevmediği birini kim sever ki ? Aile her şeydir. Ben hiç sahip olamadan kaybettim malesef ki. Ama hayattalar. Çok acıtıyor. Daha küçüğüm sanırım aklım almıyor çünkü. Ben size babalık yapamadım* der, başkaları için kendini öldürür. Senin gibi abla düşman başına* der, evden kovar ama başkasının ablaları için köpek olur. Sen benim kardeşimsin, can yoldaşımsın* der, arkandan kuyunu kazar. Anneniz kalır geriye sadece. Ama kıyamazsınız annenize. Üzülmesin diye gülücükler büyütürsünüz hep. Çok koyuyor insana. Kimsesizlik bitiriyor beni. İntihar etmek istedim ama yapamadım çünkü arkamda kalan bir anne vardı ve onu üzmek istemem asla. Kimse üzülmesin diye değil mi bu cefalar? Ben yoruldum yaşamaktan, beynimin uyuşmasından. Ruhum ve bedenim bana çok kızgın. Onlara iyi bakamadım. Bende Azrail’e kızgınım. Niye hala gelmedi* diye.

Sevgili Aydın,

Saçını süpürge etmek deyimi sanki seni özetler gibi. Kendin için hiç yaşamadın. Hep birilerinin eksikliklerini tamamlamakla geçen bir ömründen yarısını aşmış bulunuyoruz. Bir yandan okul, bir yandan kundaktaki bir yavrıuya bakma sorumluluğu, bir yandan da ailenle ilgilenme mecburiyeti.

Bir hadis “kişinin dünü ile bugünü aynı geçiyorsa, kişi kendini zararda bilsin” der. şöyle bir baktığımda hanende hep zarar yazıyor. Bende istedimki birileri sana hakkını versin.

İyi bir uzman, iyi bir akademisyen, iyi bir insan, iyi bir pis anne olan seni yılın annesi seçiyorum. Anneler günün kutlu olsun.