Düşünüyorum

 Yürüyorum bir ormanın derinliklerinde, içime sonbaharın havasını çekiyorum.. Bir zamanlar yakalamaya çalıştığım yalancı güneşler arkamda kalmış…Bu sahici sonbahar havası. Güneş de yalancı değil.

Önümde basmaya kıyamadığım bin bir renk gazeller. Sonra bir tepeye çıkıyorum. Önümde kocaman bir şehir olan Ankara. Oturuyorum yaslanarak bir ağacın altına, ruhum sessiz, dalgalar durulmuş yüreğimde…

Düşünüyorum… Hafızamdan silinmeyen savaş çığlıklarını, dile getiremediğim yaşanmamış sevdalarımı, yaşadığım ve yüreğimin yenik düşmediği hasretleri, hiç yoktan kalbe düþen hüzünlerimi.

Uzun uzun düşündükten sonra uyanıyorum uyumadığım uykumdan. Hiç bir şey için geç kalmayan insanlardan olmamın mutluluğunu yaşıyorum. Yağmurun haberini rüzgarlardan alan kuşlar uçuşunca anlıyorum ve o an aklıma neler neler geliyor bir bilsen…