İlklerime Hoşgeldin
İlklerime hoşgeldin çimen gözlü, içimi sıcacık yapan koca kalpli, naif yürekli adam. Sevgiyi, umudu ,neşeyi ,mutluluğun bin bir türlü rengini ,aşkı gördüm, kor olmadan küle döndüm. Korkularınla hesapsızca gel hep kal yanımda diyebildiğim tek kişi oldun hayatımda.
İlk başlarda tabi ki de bu kadar sevebileceğim aklıma dahi gelmedi. İçimi ısıtacak insanın, sabah kalktığımda yanımda olmasını istediğim, gökyüzüne baktığımda bulutlarla yüzünü oluşturacağım, en kötü anımda teselli edecek, en mutlu anımda paylaşacağım kişinin sen olacağı. Gerçekten aşk için mi çıktın karşıma? Tesadüf müydü ? belki de kaderdi; ha ne dersin ? Bence bunların hepsi bizde toplanmış gibi. Ben bu adamı seviyor muyum ? diye soruyorsam kendime ve cevabını düşünmeden veriyorsam soluk almadan bu adam benim diyebiliyorsam sen benimsindir . Senin bana kattıklarınla varım,insanın mutluluğunu herkes paylaşırmış ya hani bırak onlar mutluluğunu herkesle paylaşsın biz seninle acılarımızı,geleceğimizi,dünümüzü bırakıp yarınımıza yarınlarımıza odaklanalım. Özenle seçtim belkide ben öyle zannettim hayatıma girip çıkan insanları doğru seçim miydi yanlışlar mıydı zamanla belli oldu. Kimileri yarı yolda bırakıp gitmeyi tercih etti, kimi arkamdan kim bilir neler konuştu,bazıları boşlukta ,bazıları zirvede bırakmayı tercih etti.
Zirvede bırakıp beni en dibe indirgeyen insanları ben hayatıma alarak belki en büyük hatayı ben yapmışımdır onların ne suçu vardı ki sadece zirveye ulaşmak istemiyorlar mıydı ? Bu imkanı onlara ben vermemiş miydim ? Ama sonuç olarak ne oldu zirvede onlar ,en dipte olan yine bendim. En dipten zirveye çıkmak zordu nasıl yapacaktım nasıl kurtulacaktım bu dipsiz kuyudan inan bilmiyordum. Kimseye ne güvenim ,ne umudum ne de bir parça verebileceğim mutluluğum kalmıştı öyle güçsüzdüm ki görsen tanıyamazdın beni .
İçime ata ata büyüttüm içimdeki beni,kimseye açılacak takatim kalmamıştı. Herkes aynı insanlar herkesleşiyor egolarıyla bir yerlere gelmeye çalışan insanlar çoğalmıştı etrafımda çaresizdim ya biri beni gelip kurtaracaktı ,ya da ben kaybolup gidecektim sadece bir ışık istiyordum gerçekten çok istiyorum ama bir yandan da kimseye inanmıyordum kafam o kadar bulanıktı ki yeni bir ilişkiye hazır değildim ‘o da aynıdır ,o da beni bırakacak ,beni sevmeyecek ,beni ben olduğum için sevmeyecek beni herkezleştirmeye ,değiştirmeye çalışacak ‘ diye düşünüyordum hep.Tabi ben bunları yaşarken senden bir haberdim belki benim üzüldüğüm zamanlarda sen mutluydun ,belki benim mutlu olduğum zamanlarda da sen üzgündün,ben başkasıyla beraberken sen başkasıyla birlikteydin ben başkasına değer verirken sen başkasına değer veriyordun seni seviyorum dediğin insanlar oldu belki hayatında beni düşünmeden? tabiiiii kızmıyorum sana aynı şeyi bende yaptım sonuçta. Seni tanısaydım onlar benim hayatıma girmeye utanırlardı. Her zaman bir olaydan ders çıkarmayı öğrendim. Eğer benim hayatıma onlar girmeseydi değeri,sevgiyi,aşkı verebileceğim doğru kişinin sen olduğunu asla bilemezdim.
Tam doğru zamanda hayatımızada ki kişiler hayatımızdan çıkmış ki biz biz olamayı becerebilmişiz. Ben seni tanıdıktan sonra inan çok değiştim hayatımdaki insanlar silikleşti ,bulanıklaştı sen öndeydin benim için kendimden çok sana değer verdim. Doğru olanda buydu ya sen bana koskocaman bir kalp, aşka inanmayı birlikte herşeye göğüs germeyi ayakta durmayı sevgimizi kimseye kanıtlamamız gerekmediğini öğrettin .Şu an bunları yazarken bile seni daha çok seviyorum. Uzaktasın biliyorum özlüyorum ,özledikçe daha çok yanımdasın .yanımda olduğun sürece ben hep varım. Biz, biz olmayı ayakta tuttuk kaybetmeyelim birbirimizi bulmuşken.Ne sen bana çok erken ,ne de ben sana geç kalmışım biz sevgilim tam zamanında biz olmuşuz. Hayatımdaki ilklerim iliklerime kadar işlendin seninle varım benimle iyi ki varsın gözlerim gözlerinden hiç uzakta kalması .Hoşgeldin ilklerime naif yürekli adam .
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!