Kapanmayan Yaram

Bugün içmesemde sarhoş, bir şey yapmadımsa da yorulmuş gibiyim. Çünkü seni düşünüyorum. Aslında senden ziyade kendimi ve daha güzel olamayacağına inandığım geleceğimi düşünüyorum. Bukadar düşünmeme gerek kalmazdı belkide , sen yanımda olsaydın.. yada yanımda olmanı sağlayan zeminleri uçurum yapmasaydım.

Keşke bana “hayır” deseydinde şimdi en az üç klişilik bir dünyamız olsaydı. Ben yine izmirin köftesini, egenin börülcesini yada kendinin imkansızlıklarla yetiştirdiği tazelikleri koparsaydım.. 

“Senden sonra” diyebilecğim birşeylerim olsun isterdim ama inan olmadı. Olanlarda sanki geçişimdeki hatanın bedelini fazlasıyla ödettirmek içindi. Halbuki seninle yaşadığım birçok şeyi başkalarıyla da yaşadım , tekbirşey hariç. Bu hariçlik ti zaten sana karşı boynumu bükük kılan.. Bu hariçlikti iki yakamı bir araya getirmeyn ve bu hariçlikti seni unutturmayan..

Ne kadar seni görmesemde, duymasamda yinede ne zaman bir çocuk çığlığı duysam içimdeki kapanmayan yaram kanar… Kanatanda sen olursun.