Kayıp

Onun yokluğu acı veriyor bana…bu öyle bir acıki öyle bir yaraki kimseler dokunamıyor, saramıyor. Allahım al onu beynimden ,al onu kalbimden…. dayanamıyorum. Tarifi imkansız bir duygu, ne ? , neden ?, nasıl oldu ? hiç bilmiyorum…Sessizlik, çaresizlik kayıplar…Evet bu bir kayıp nedensiz yok oluşu sevdiğimin. Kaydı gitti ellerimden, tutamadım . Engel olamadım.Ellerim boş kaldı.Bir nedeni olsaydı eğer evet bir nedeni olsaydı işte o kayıp olmazdı. Senin için yapmayacağım şey yoktu. Kaybetmek, bulamamak , bulamayacak olmak.Sonra çaresizliğim , ben ve kanayan bir yara. Keşke konuşsaydın, bağırsaydın..bilemiyorum ..DUR! deseydin..dururdum inan yarım ağızla bile söyleseydin razıydım ben.Şimdi bu koskoca kalabalıkta ne yapacağımı bilemiyorum. Sanki bir kavşaktayım ve bir sürü yol var , bir sürü sokak var ama ben olduğum yerde dönüyorum sadece…dönüyorum….Hangi yolun sonundasın sevdiğim ?hangi yollll ? taşlı , kayalı olsun , yokuş olsun, çamur olsun gelmeye razıyım..sen ol bana orda ol…gitme..kaybolma gözünü seveyim..Yollarına kurban olayım dayanamıyorum nerdesin ?????