Küllerle Saklayamadığım Ateşime…

Kaybetmişti tutkuyu gözlerinin feri…
aşina değildi artık dokunuşlar…
ayarı bozulmuştu yalnızlığın…
sanki küsmüştü geceye yıldızlar…

ay hüznü oynuyordu yalnızlıktan…
varlığı anlamını yitirmişti sanki…
sen geceye küsen yıldızlar,
ben sonsuz karanlıklarda kalan ay gibiyim yar…

Yeter artık! limiti doldu yokluğunun…
dağıldı düşlerim düşevimde…
Yokluğun yordu beni,
toplayamıyorum seni ortalıktan,
silemiyorum resimlerini duvarlarımdan…

anlamını değiştiremiyorum bendeki senin…
yalanlar hediye ediyorum kendime ve herkese…
varlığın da yokluğunda hiç farketmiyor çıkıp gitmiyor acın…

Duvaksız kalıyor sevdam içimin uçurumlarında…
muradına eremeyen her sevda gibi ağıtlar yakıyor…
Bu yürek beni okuyupta anlatamayan birini Seviyor…