M’ye H’den

Mevsimleri kovalıyor hayatım..soğuklarında ellerini,baharlarında bakışlarını,yazlarında sıcaktan daralan ve hep gitmek isteyen ruhunu özlüyor.

Uzun sonbahar akşamları çıkıyor karşısına birden ruhumun..ara sokaklarda yalnız dolaşıyor ve sonra yine senin mevsimin…seninkiler….benimkiler….bizim gibi onlarda hiç kavuşamıyorlar…..

Ama istemek gerçekten istemek yeterli değil mi kavuşmak için…..yada dürüst olup gitmek istiyorum demek oyalamadan….diyebilmek..saygıdan..herşey güzel olacak bekle beni uzak değil dediğinde buna gerçekten inanabilmek…ve baharları birlikte yaşabilmek….uzun karanlık tünellerin ucundaki o ışığı görebilmek için daha çok mu tufanlar,çöl sıcakları,kasırgalar yaşayacak ruhum….tüm bunları yaşamaya razı yüregim sonunda kavuşmak varsa…..