O’na

“Seviyorum seni ekmeği tuza banıp yer gibi ” demişler  ya işte ondan değil benimki…Hiçbir zaman bu kadar azı kabul etmedi kalbim.Bit tır şoförü olsaydımda yollardan yollara giderdim döneceğimi düşünmeden, bir dansçı olsaydım dans ederdim çatlayana  kadar, bir siyasetçi olsaydım kellem giderdi mesela…Ama ben aşık oldum .. Bu dünyadaki görevim aşık olmaktı gerisi teferruattı benim için…Yaptığım iş, kaldığım ev, yaşadığım kent,aldığım nefes ..her şey! Her şey siyah beyaz ,her şey renksizdi ..Sen dışında.Sen tüm renklerdin hemde tonlarıyla..Ve benim kaderimde seni sevmekti.Yüreğim çatlayıncaya kadar sevdim seni, hiçbir zaman orta yolu bulmayı beceremeyen ben sevdim gitti….Yapacak bişey yok.Yanlış anlama kan damlayan bir yaram yok benim , oluk oluk akıyor adeta…Gözyaşlarımdan damla damla çıksa diyorum ve kanımın son damlasıda oradan aksa gitse,ben yok olsam..Varlığınla hayat bulan ben yokluğunu neylesin? neylesin bu canı ? neylesin bu nefesi ???